Vefatının üzerinden 31 yıl geçti! Yeşilçam’ın babacan oyuncusu Hulusi Kentmen

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

“`html

20 Ocak 1912’de Bulgaristan’ın Tırnova şehrinde dünyaya gelen Hulusi Kentmen, kısa süre sonra ailesiyle Türkiye’ye göç etti ve çocukluğu İzmit Körfezi’nde geçti. Akçakoca’da başlayan ilköğretim hayatında, okulun tiyatro salonunda sahne alarak oyunculuk tutkusunun temellerini attı. Kendi ifadesiyle, bu deneyim sahneye olan sevgisini aşıladı.

Deniz Astsubay Okulu’ndan mezun olduktan sonra Deniz Kuvvetleri’nde denizaltıcı astsubay olarak görev yapan Kentmen, bir süre kara hizmetinde bulunduktan sonra “Hisse-i Şayia” adlı vodvil oyunuyla profesyonel oyunculuk hayatına adım attı. Askerlik görevini sürdürürken bu ilk profesyonel sahne deneyimini yaşadı.

Torunu Melek Kentmen’in anlattıklarına göre, denizaltı görevinden sonra deniz dikimevine tayin edilen dedesi, boş zamanlarında arkadaşlarının halkevi tiyatro provalarına katılıyordu. Refik Ahmet Nuri Bey’in “Hisse-i Şayia” oyununun kadrosunda bir oyuncu eksikliği vardı ve provaları takip eden Kentmen, Şehir Tiyatroları’ndan Reşit Baran tarafından oyuna dahil edildi. Asker olmasına rağmen, Baran’ın “Bu da devlet işi, halkevi bir nevi resmi daire” sözüyle ikna oldu.

Hulusi Kentmen, Ülkü Erakalın’a verdiği bir röportajda, İzmit Körfezi’nde geçirdiği çocukluk yıllarının ve babasının sandalıyla yaptığı balıkçı gezilerinin deniz tutkusunun oluşmasında önemli rol oynadığını belirtti. Yavuz Zırhlısı’nın İzmit’te demirlemesi ve bahriyelilerin üniformasının cazibesi de bu tutkunun gelişmesinde etkiliydi.

“HERKES ONU ‘BABA’ DİYE SEVER”

1938’de Refika Kentmen ile evlenen Hulusi Kentmen’in Volkan adında bir oğlu oldu (1942). Eşi Refika Kentmen, Hulusi Kentmen’in canlandırdığı karakterler gibi gerçek hayatta da iyi yürekli ve sevilen biri olduğunu dile getirdi. 53 yıllık evliliklerinin özeti olarak, eşinin herkes tarafından “baba” diye sevildiğini ifade etti.

Emekliliğinin ardından tiyatro ve sinemaya yoğunlaşan Kentmen, halkevleri, Ses Tiyatrosu ve Şehir Tiyatroları’nda sahne aldı. “Hulusi Kentmen Tiyatro Topluluğu” ile turnelere çıkarak birçok yerde oyunlar sergiledi.

1942’de ilk kez kamera karşısına geçen Kentmen, İhsan İpekçi senaryolu ve Ferdi Tayfur’un yönettiği “Senede Bir Gün” filmiyle büyük bir çıkış yakaladı.

1948’den itibaren “İstiklal Madalyası”, “Şehitler Kalesi”, “Estergon Kalesi”, “Zülfikar’ın Gölgesinde” ve “Barbaros Hayrettin Paşa” gibi filmlerde rol alan Kentmen, komiser, esnaf, hakim ve fabrikatör rolleriyle tanındı. 1942 ile 1988 yılları arasında yaklaşık 500 filmde yer aldı.

DÖNEMİN ÜNLÜ İSİMLERİYLE AYNI FİLMLERDE ROL ALDI

Adile Naşit, Münir Özkul, Kemal Sunal ve Tarık Akan gibi dönemin önde gelen oyuncularıyla birlikte birçok filmde rol alan Kentmen, iyi bir filmin iyi bir senaryoya bağlı olduğuna inanıyordu. Kötü adam rollerini canlandıramamasının sebebini ise fiziksel görünümünün bu role uygun olmamasıyla açıkladı.

Yazar, oyuncu ve araştırmacı Sunay Akın, “Önce Çocuklar ve Kadınlar” kitabında, Hulusi Kentmen ile Kadıköy otobüsünde karşılaşarak sinema üzerine sohbet ettiğini anlattı.

KEMAN ÇALMAYI SEVİYORDU

Babacan ve sevimli kişiliğiyle tanınan Hulusi Kentmen, “Yorgun Savaşçı” (1978) ve “Acımak” (1985) dizilerinde de rol aldı. Keman çalmayı seven ve fotoğrafçılığa ilgi duyan sanatçı, 20 Aralık 1993’te böbrek yetmezliği nedeniyle hayata veda etti ve Karacaahmet Mezarlığı’na defnedildi.

Hulusi Kentmen’in bazı filmleri:

“Paranın Gücü”, “Acı Su”, “Donanmanın Gülü”, “Şabancık”, “Taşı Toprağı Altın Şehir”, “Ah Bu Ne Dünya”, “Bıktım Her Gün Ölmekten”, “Meraklı Köfteci”, “Ah Bu Gençlik”, “Minik Cadı”, “Ateş Böceği”, “Ah Nerede”, “Üçkağıtçılar”, “Baba Bizi Eversene”, “Kara Murat Ölüm Emri”, “Yumurcak”, “Uyanık Kardeşler”, “Yalancı Yarim”, “Vurgun”, “Keloğlan ile Cankız”, “Öksüzler”, “Sev Kardeşim”, “Yumurcağın Tatlı Rüyaları”, “Ali Baba Kırk Haramiler”, “Sezercik Yavrum Benim”, “Ayşecik Yuvanın Bekçileri”, “Bir Katil Sevdim”, “Denizciler Geliyor”, “Sevgili Öğretmenim”, “Şoförün Kızı”, “Çanakkale Aslanları”, “Kendini Arayan Adam”, “Güllü”, “Sosyete Şakir”, “Gönül Avcısı”, “Sevimli Haydut”, “Vatan Uğruna”, “Meçhul Kahramanlar”, “Efelerin Efesi”, “İstiklal Madalyası”.

“`